افتاده دل در دام تو ارباب آواره ام کرد نام تو ارباب
ساقی میخانه ها مست رقیه است هم قدح خورده با دست رقیه است
نوشته در کتاب فطرت من و تو تذکره کرب و بلا دست رقیه است
گیسو پریشان بر روی نیزه تن روی خاک و سر روی نیزه
حسرت کربلا زده شرر به عالم آن الف قامت تو کرده جدا هم
اگر ردم کنی بدا به حال زارم اگر به کربلا رسم خوشا به حالم
دلهای مردم صد پاره کردی یکباره ما را بیچاره کردی
دلم شبیه آسمون به زیر دینه دلم شبیه شب بین الحرمینه
نمونده تا عرش خدا پرده ای باقی مهر نماز من ز تربت حسینه
بیت خدا را غمخانه کردی پیمانه دادی دیوانه کردی
بزن به سینه در بزن که وقت شوره بزن به سینه تازه اول سروره
میخوام تا عمر دارم بشم دربه در تو بیاد به همراهم کسی که پای توره
شادی اگر کم غم بی دریغه گیسو چو خنجر ابرو چو تیغه
پیرم اگر بشم با عشق تو جوونم من از اهالی عزای آسمونم
هر کسی آرزو داره تو بین مردم آرزومه تو کربلا روضه بخونم
ای داد از این دل فریاد از این دل طوفان بگیرد امداد از این دل

استاد نبرد و میدان بر جسم همه عالم جان
بر تخت دلیری سلطان کیه کیه کیه عباسه
از باده ی مردی سیراب قرص قمر عالمتاب
گنجینه ی عشق نایاب کیه کیه کیه عباسه
مسند دلاوری رو صاحبه صف شکن لشگر محاربه
جنگ آور بی حریف است چونکه او پور علی ابن ابیطالبه
وادی ادب را استاد برباغ ولایت شمشاد
آنکه دل او شد آباد کیه کیه کیه عباسه
در شعر حماسه دیوان پا بند به عهد و پیمان
در بحر شجاعت طوفان کیه کیه کیه عباسه
اوج همه زیباییها روی اوست رنگ شب سیه گیسوی اوست
تیغ او ثانی ذوالفقار حق آسمان در نظر هوهوی اوست
آن زاده نسل عصمت خون رگ شاه غیرت
جنگ آور طوفان ضربت کیه کیه کیه عباسه
آن موج خروشان عشق آن صاحب دستان عشق
روح و سر و سامان عشق کیه کیه کیه عباسه
دشمن از نعره ی او درمانده است
نقش پیشانی او یا فاطمه است
وزیر سپاه حسین ابن علی است
تخت او کاخ زیبای علقمه است

جونم قسم همیشه نوکر تو بمونم
هرجا که وا کنم لب از تو آقا بخونم

میون اینهمه نور نور حسین و عشقه
شور میزنم به سینه ام شور حسین و عشقه

توی سینه زنی ها دلم که میشه تنگت
با دل میام زیارت تو حرم قشنگت

گاهی پیش تو آقا گاهی پیش حبیبم
نمی شناسم سر از پا که مست بوی سیبم

با هروله با گریه با یه دل پر احساس
گاهی میرم کنار مقام کف العباس

میرم از اونجا سرمست تا تل زینبیه
که داره الفتی دل با تل زینبیه

رو تل زینبیه چشام میشه بارونی
همونجا میشه بر پا مجلس روضه خونی

اسیرم اسیرم ثارالله وابن ثاره
امیرم امیرم ثارالله وابن ثاره

آقامون دلبره ماهارو می خره کربلا می بره با اون نسیمش که داره بوی گل یاس

آقامم می دونه می خونم مستونه مثل یک دیوونه میون بین الرحرمین روضه عباس

کاش دلامون دوباره باز بشه هوایی کاش مدد بی بی بشیم کرب و بلایی

کربلا کربلا... کربلا کربلا یا ثارالله .... کربلا کربلا... کربلا کربلا یا ثارالله

امیر با وفا دلبر با صفا یل کرب و بلا عباسه و عشق گل و سنم میاره

پیش صبر و وفاش پیش عشق و صفاش پیش نو و ضیاش عالم و آدم به خدا که کم میاره

باز دل من کرده هوای کوی دلبر باز می زنم دیوونه وار به سیم آخر

کربلا کربلا... کربلا کربلا یا ثارالله .... کربلا کربلا... کربلا کربلا یا ثارالله